مادرید

مادرید، پایتخت اسپانیا

آشنایی با شهر مادرید


  مقدمه:
شهر مادرید یکی از پرجاذبه ترین شهرهای اروپایی است. فرهنگ و تاریخ تمدن اين شهر و آثار فراوان بجای مانده از دوران قرون وسطی و حاکمیت اعراب مسلمان بر این کشور (قرن هشتم تا قرن پانزدهم میلادی) و همچنین دوران رنسانس، اين شهر را به عنوان يک مرکز مهم گردشگری در قاره اروپا درآورده است.
 مختصری درباره تاریخ شهر مادريد
نشانه هایی از مسکونی بودن اين ناحيه در اعصار پیش از تاریخ در دست است. گرچه گفته می شود که اقوام سلتی و ویزیگوت قبل از ورود مسلمانان، در اين ناحيه می زيستند اما اطلاعات دقيقی از آن دوره وجود ندارد.
نخستين اطلاعاتی که در مورد حکومت مسلمانان در مادريد وجود دارد، مربوط به اواسط قرن نهم ميلادی (حدود سال 230هجری شمسی) است. در اين دوران، شخصی به نام «امير محمد» که در اين منطقه حکمرانی می کرد، قلعه ای به نام «مجريد» (Majerid) در ساحل رودخانه «مانسانارس» ساخت. اين قلعه که با اهداف نظامی ساخته شد، به محل تجمع نظاميان و خانواده های آنها و بتدريج مردم معمولی در حاشيه رودخانه مانسانارس انجاميد و نام مادريد به اين محل اطلاق گرديد.
مادريد در سال 1032ميلادی (411هجری شمسی) توسط نيروهای «راميرو دوم» پادشاه کاستيا و لئون تصرف گرديد اما مسلمانان با بيرون راندن آنها توانستند مجددا حاکميت خود را بر شهر استوار نمايند. پادشاه "آلفونسوی ششم" سرانجام در سال 1083ميلادی (462هجری شمسی) موفق شد مادريد را برای هميشه از دست اعراب مسلمان خارج نموده و حکومت مسيحی را بر شهر حاکم سازد.
اسناد تاريخی نشان می دهند که برخی از پادشاهان اسپانیا مانند "پیتر اول"، "خوان دوم"، "هنری چهارم" و نیز اسقف کاردینال "سیسنروس" (Cisneros) در شهر مادريد سکونت داشته اند. در سال 1561ميلادی (940هجری شمسی) پادشاه "فیلیپه دوم" رسما شهر مادرید را به عنوان پایتخت اسپانیا تعيين نمود. هدف او از معرفی مادريد به عنوان پايتخت، قرار دادن آن به عنوان نماد يکپارچگی و تمرکز قدرت در کشور بود که با توجه به موقعيت جغرافيايی مرکزی آن، امکان ارتباط سريع با چهار گوشه کشور فراهم می گرديد. وی که به معماری توجه و علاقه خاصی داشت، به تدريج به نوسازی شهر از جمله احداث مدارس کليسايی، بيمارستان، عمارتهای بلند و ساختمان شهرداری، ميدان مرکزی شهر، زندان، انبار غله و ترميم خيابانها همت گماشت.
قرن هفدهم ميلادی، دوره بسيار مهمی در تاریخ شهر مادرید است زیرا در طول قرن مذکور، نهضت فرهنگی اسپانيا به اوج خود رسيد. از سال 1759به بعد شهر مادرید دارای بعد هنری نئوکلاسیک گرديد. عمارت های با شکوه احداث شدند و روح فرهنگی حاکم بر پايتخت، شرايط مناسبی برای شکل گيری انجمن های فرهنگی، کتابخانه و موزه ها فراهم ساخت.
در قرن نوزدهم و بويژه در زمان حکومت "خوزه بناپارت" (برادر ناپلئون بناپارت) حکمران اسپانیا، مادريد از نظر توسعه فضای داخل شهر دچار دگرگونی های اساسی گردید. در زمان سلطنت ملکه ایزابل دوم، میدان معروف سول (Sol) تغییر شکل داده شد و بلوارهای جدیدی در خيابانهای منتهی به آن طراحی گردیدند. به دستور ايزابل دوم، محلات جديدی مانند محله معروف سالامانکا در اطراف شهر ساخته شدند. کار احداث خیابان معروف گران ویا (Gran Via) که در امتداد طرفين آن، ساختمانها و عمارتهای زيبا و باشکوه تاريخی به چشم می خورد، از سال 1909ميلادی آغاز گرديد. همچنين طبق اسناد موجود، ساخت شهرک دانشگاهی مادريد که يکی از مهم ترين مراکز دانشگاهی اروپاست و از جمله دانشگاه بزرگ کمپلوتنسه در آن قرار دارد، از سال 1927آغاز گرديد.
سالهای دهه 30میلادی با دوره متشنج حکومت جمهوری و جنگ داخلی اسپانيا همراه بوده است. در این سالها کشور اسپانیا بویژه پایتخت آن، دوران پرتلاطمی را سپری نمود اما پس از اين دوران، پيشرفت چشمگيری در زمینه های اقتصادی، شهرسازی و فرهنگی بدست آمد و در حال حاضر اين شهر به عنوان یکی از مراکز شهری مهم اروپا محسوب می شود.
  موقعیت جغرافيايی، طبيعی و جمعیت مادرید
 کشورهای اسپانيا و پرتغال مجموعا شبه جزيره ايبری را تشکيل می دهند که 85درصد خاک اين شبه جزيره متعلق به اسپانياست. شهر مادريد به عنوان مرکز استان مادريد جزء ايالت مادريد است که تقريبا در مرکز کشور قرار دارد. به عبارت ديگر، مادريد در مرکز جغرافیایی شبه جزیره ایبری و در 40درجه و 25دقیقه عرض شمالی واقع شده و نسبت به نصف النهار گرینویچ، در 3درجه و 42دقیقه طول غربی قرار دارد.
شهر بر روی مجموعه ای از تپه ماهورها بنا شده، در حاشيه آن، رودخانه «مانسانارس» و در بخش های شمال و شمال شرقی آن، کوههای «سيرا د گواداراما» (Sierra de Guadarrama) واقع شده اند. میانگین ارتفاع شهر از سطح دریا، 654متر و حداکثر ارتفاع آن، 694متر است. مساحت شهر با احتساب حومه، 8000کیلومتر مربع و جمعیت آن، حدود سه ميليون نفر است.
شهر مادرید دارای آب و هوای نسبتا معتدل است. میانگین درجه حرارت سالانه آن، 13درجه سانتیگراد بالای صفر است. در طول بهار و پاییز، مادريد دارای بهترین هواست و رطوبت هوا در اين دو فصل به حداقل ممکن می رسد. درجه حرارت در زمستان معمولا چند درجه زیر صفر است در حالی که در تابستان، درجه حرارت در مواقعی از 42درجه سانتيگراد بالای صفر نیز فراتر می رود.
بدلیل مجاورت ايالت مادرید با کوههای گواداراما (Guadarrama) در شمال و شمال شرقی و کوه های اطراف شهرستان تولدو در جنوب و شرق، اين ايالت دارای آب و هوای متغير بوده و از هوای پاکیزه کوهستانی برخوردار می باشد. اين موضوع موجب گردیده است که مردم معمولا از تاسيسات ورزشی زمستانی و همچنين هوای دلپذير کوهستانها در تابستان بخوبی استفاده نمایند.
 
مردم مادرید
 
 مردم اسپانیا و بویژه اهالی مادرید و به قول خودشان "مادریلنیوس" (Madrileños) مردمی خونگرم و خوشگذرانند. معروف است که همه برای کار، زندگی می کنند ولی اسپانیایی ها برای زندگی، کار می کنند. کافه ها، بارها، رستوران ها و مراکز تفریحی شهر مادرید همواره مملو از جمعیت است. در روزهای آخر هفته که تیم فوتبال رئال مادرید مسابقه دارد، دهها هزار نفر از مردم در ورزشگاه حاضر می شوند و یا در کافه ها و بارها به تماشای مسابقه نشسته و تیم محبوب شهر خود را تشویق می کنند. مردم خیلی اهل مسافرتند و در ايام تعطیل تابستان (بويژه مرداد و شهریور) به علت گرمای هوا، بسیاری از آنها اوقات خود را در کنار سواحل و يا استخرها می گذرانند و شهر به شدت خالی از سکنه می شود. در این زمان ترافیک و رفت و آمد های درون شهری به حداقل ممکن می رسد.
 
 تقسیمات اداری شهر
 
شهر مادرید دارای 20منطقه است که عبارتند از: ویکالوارو، سان بلاس، باراخاس، اورتالسا، ویاورده، وایکاس، سنترو، آرگانسوئلا، رتیرو، سالامانکا، چامارتین، تتوئان، چامبری، فوئنکارال، مونکلوآ، لاتینا، کارابانچل، اوسرا، موراتالاس و سیوداد لینئال. هر یک از این مناطق به محلاتی تقسیم می شوند (مانند محله باریو دل پیلار).
مقر دولت ایالت مادرید در «میدان سول» (Puerta del Sol) واقع شده است. ساختمان شهرداری مادرید نيز به فاصله اندکی از مقر دولت ایالتی در میدانی به نام «میدان ویا» (plaza de Villa)، قرار دارد.
 مراکز دولتی اسپانیا
 مادرید مقر اصلی دولت، وزارتخانه ها، موسسات، سازمانها و نهادهای دولتی و همچنین خصوصی است. خانواده سلطنتی در کاخ «ثارثوئلا» (Zarzuela) در ده کیلومتری شهر زندگی می کنند. مقر نخست وزیری در کاخ «مونکلوآ» (Moncloa) و وزارتخانه ها عمدتا در منطقه ای به نام «نوئووس مینیستریوس» (Nuevos Ministerios) و همچنین در بخشهای مرکزی شهر قرار دارند.
محل مجلس نمایندگان و مجلس سنا در مرکز شهر و در عمارتهای تاريخی مجللی به ترتیب در خیابان های «سن خرونیمو» (San Jerónimo) و میدان «مارینا اسپانیولا» (Marina Española) واقع شده اند. همچنين ساختمان شورای کل قوه قضاییه که بالاترین رده قوه قضاییه در اسپانياست، در خیابان «هاوانا» قرار دارد.
 مراکز صنعتی و تجاری
 گرچه مراکز صنعتی و کارخانه ها عمدتا در بیرون شهر واقع شده اند ولی بخشهای اداری و خدماتی آنها در داخل شهر بويژه در منطقه "آسکا" (Azca) در دو سوی بلوار بزرگ "پاسئو د لا کاستیانا" (Pseo de la Castellana) قرار دارند. دفاتر مرکزی بانک ها نيز غالبا در امتداد بلوار مذکور و همچنين خیابان های "گران ویا" (Gran villa) و "آلکالا" (Alcala) واقع شده اند. خیابان گران ویا و محله "سالامانکا" از جمله مناطق مهم تجاری شهر مادريد محسوب می شوند.
 
 مراکز علمی و دانشگاهها
 
 دانشگاههای مهم مادرید به ترتیب اهمیت عبارتند از: دانشگاه کمپلوتنسه، دانشگاه خودمختار مادرید، دانشگاه کارلوس سوم، دانشگاه پلی تکنیک، دانشگاه مکاتبه ای آموزش از راه دور و دانشگاه خصوصی پونتیفیسیا. با توجه به اهمیت دانشگاههای کمپلوتنسه و خودمختار مادرید، به اختصار سوابق تاریخی و وضعیت آنها را تشريح می نمائيم:
دانشگاه کمپلوتنسه (Complutense): اين دانشگاه نخستین بار در شهر "آلکالا د انارس" (Alcalá de Henares) توسط کاردينال "سیسنروس" و با نظر پاپ "الکساندر ششم" در سال 1499میلادی تاسیس گردید. در حقیقت باید گفت که ریشه اصلی اين دانشگاه به سال 1293برمی گردد که در آن سال "سانچوی چهارم" پادشاه کاستیل، مدرسه دولتی آلکالا را بنا نهاد و همین مکان دو قرن بعد تبدیل به دانشگاه کمپلوتنسه گردید. در دوره +34 622 33 15 22، دانشگاه دارای پنج دانشکده به اسامی هنر و فلسفه، الهیات، حقوق کلیسایی، ادبیات و پزشکی بود.
در سال 1836در زمان حکومت ایزابل دوم، دانشگاه مذکور به شهر مادرید خیابان «سن برناردو» انتقال یافت و نام «دانشگاه مرکزی» بر آن نهاده شد. سپس در سال 1927، ساخت يک شهرک دانشگاهی در ناحیه مونکلوآی شهر مادرید در زمینی که پادشاه آلفونسوی هشتم برای چنین هدفی واگذار کرده بود، طرح ریزی گردید.
جنگ داخلی اسپانیا اين شهرک دانشگاهی را در خط مقدم نبرد قرار داد و باعث تخریب ساختمانهای دانشکده ها و موسسات واقع در اين مجتمع و همچنین از دست رفتن بخشی از میراث علمی و هنری از جمله کتابخانه غنی آن گردید. به علاوه، بخش قابل توجهی از اعتبار حرفه ای اين دانشگاه از دست رفت.
در سال 1970دولت برنامه هایی را برای اصلاح آموزش عالی کشور به اجراء گذاشت و دانشگاه مرکزی به دانشگاه کمپلوتنسه یعنی اسم اصیل خود، تغییر نام داد. در آن زمان، شعبه «سوموس آگواس» (Somosaguas) دانشگاه کمپلوتنسه نیز متشکل از دانشکده های علوم اجتماعی با هدف کاهش تراکم شعبه اصلی دانشگاه واقع در ناحیه مونکلوآ، تاسیس گردید.
 دانشگاه خودمختار مادرید (UAM): اين دانشگاه در سال 1968با ظرفيت پنج دانشکده علوم پایه، علوم سیاسی، اقتصاد و تجارت، حقوق، فلسفه و ادبیات و پزشکی شروع بکار نمود. دانشکده ها ابتدا در نواحی مختلف شهر مادرید پراکنده بودند اما از ماه اکتبر 1971، واحد «کانتوبلانکو» (Cantoblanco) آن دانشگاه شروع بکار نمود و با تاسیس دانشکده روانشناسی، تعداد دانشکده ها به شش دانشکده رسید.
در سالهای 1938براساس يک طرح معماری پیشنهادی از سوی آقای «کارلوس فران» بنای توسعه واحد کانتوبلانکو گذاشته شد و طی سالهای بعد تعداد زیادی ساختمان و تاسیسات، به آن افزوده شد.
گرچه دانشگاه UAMبا بیش از 33هزار دانشجو، 2150استاد و 830کارمند اداری و خدماتی، يک دانشگاه متوسط در سطح کشوری است، اما به دلیل تجهیزات مدرن و توجه به تنوع و کیفیت آموزشی مبادلات زیادی با بسیاری از دانشگاههای بزرگ سراسر جهان دارد. دانشکده پزشکی دانشگاه UAMمتشکل از هفت مدرسه دانشگاهی (پنج کلینیک، يک مرکز فيزيوتراپی و يک مرکز حرفه ای) و دو مرکز مختلط در محل مجتمع خدمات درمانی بیمارستان «لا پاز» است. مجتمع بیمارستانی لاپاز شبکه ای از بیمارستانهای وابسته را نیز پوشش می دهد.
 علاوه بر دانشگاهها، مراکز علمی و تحقیقاتی زیادی در شهر مادرید مشغول به فعالیت هستند. کتابخانه های بزرگ و کوچک متعددی در سطح شهر وجود دارند که مهم ترین آنها، کتابخانه ملی اسپانیا با پنج میلیون جلد کتاب است. اين کتابخانه مجاور میدان کولون واقع شده است و ساختمان باشکوه آن به سبک نئوکلاسيک دوره حکومت ملکه ایزابل دوم در قرن نوزدهم ميلادی بنا گردیده است. در قسمت ورودی اين عمارت، سه دالان گنبدی شکل با سه درب آهنی و يک سالن زیبا با ستونهای کنده کاری شده به چشم می خورد. مجسمه های پادشاه "آلفونسوی دهم" و "سن ايسيدورو" در کناره پلکانهای اصلی قرار دارند. همچنین در آستانه ورود، تصاویری از محققان و نویسندگان شهیر اسپانیا مانند «سروانتس»، «فرای لوئیس» و«آنتونیو نبریخا» نقش بسته است.
 ورزشگاههای بزرگ
 
 شاید نتوان آمار دقیقی از باشگاهها، ورزشگاهها و مراکز تربیت بدنی شهر مادرید ارائه نمود زیرا در اغلب محلات، پارکها، مراکز پرورش جوانان، مراکز وابسته به شهرداری و... زمینها و سالنهای بزرگ و کوچک ورزشی برای استفاده عموم وجود دارد. دو ورزشگاه شاخص در شهر مادرید عبارتند از "استاديوم سانتياگو برنابئو" و "استادیوم ویسنته کالدرون".
استاديوم سانتياگو برنابئو:اين ورزشگاه متعلق به باشگاه ورزشی رئال مادرید است. تا قبل از تشکیل باشگاه رئال مادرید در سال 1902، تيم های ورزشی وابسته به اين باشگاه در ورزشگاههای مختلف بازی می کردند. استاديوم سانتیاگو برنابئو که در سال 1947ساخته شد، 75342نفر گنجايش دارد و بخاطر موفقيتهای مکرر تيم رئال مادريد در مسابقات بين المللی، اين ورزشگاه نيز معروف گردیده است. ورزشگاه به نام يکی از بازيکنان و روسای پرسابقه آن يعنی آقای "سانتياگو برنابئو" که آغازگر احداث آن بود، نام گذاری گرديد. اين ورزشگاه در زمان تاسیس، مدرن ترين ورزشگاه کشور محسوب می شد ولی هم اکنون ورزشگاه ویسنته کالدرون به عنوان يک استادیوم مدرن تر مطرح می باشد.
 ستادیوم ویسنته کالدرون:اين ورزشگاه زیبا که متعلق به باشگاه آتلتیکو مادرید است، در جنوب شهر مادريد بالای بزرگراه ام-30قرار دارد. کار ساخت اين استادیوم در زمینی به مساحت 35هزار مترمربع از سال 1961آغاز و در دو نوبت افتتاح گرديد. نخستین بار در سال 1966با نام "استادیوم مانسانارس" گشایش یافت اما افتتاحیه قطعی آن در سال 1972با نام "استادیوم ویسنته کالدرون" برگزار گردید. ظرفیت واقعی ورزشگاه حدود 55هزار نفر است و محوطه زمین اصلی فوتبال، +34 622 33 15 22متر است که پیست دوو میدانی گرداگرد آن، هفت متر عرض دارد. ورزشگاه ویسنته کالدرون در سال 2003به عنوان یکی از ورزشگاههای خوب پنج ستاره شناخته شد و بازی های جام قهرمانان اروپا (یوفا) در آن برگزار گردید.
 
 ديدنی های شهر مادرید
 
 با در نظر گرفتن فضا و امکانات، می توان گفت که مادرید نسبت به شهرهای بزرگی چون لندن، پاريس، برلين، فرانکفورت و ... ، ديدني هاي كمتري دارداما وجود خيابانهای قديمی و عمارتهای تاريخی دوران قرون وسطی در قلب شهر و برخی ويژگی های فرهنگی، آن را به شهری دلپذير و فراموش نشدنی مبدل ساخته است.
 در سال 1992ميلادی (1371هجری شمسی)، شهر مادريد به عنوان "پايتخت فرهنگی اروپا" برگزيده شد. در آن زمان، با اختصاص سالانه 500ميليون يورو کمک از جانب اتحاديه اروپا، دولت ايالت مادريد توانسته است برنامه های نوسازی و توسعه شهری از جمله اصلاح شبکه حمل و نقل شهری، توسعه خطوط مترو، چند بزرگراه کمربندی اطراف شهر، تونل و پل های اتصال جاده ها و ... را به اجرا بگذارد
کشور اسپانیا به لحاظ برخورداری از شرایط جوی مناسب و موقعیت ویژه تاریخی و جغرافیایی و بهره وری از طبیعت و مناظر دل انگیز و برخورداری از جذابیت های سیاحتی و تفریحی، وجود آثار و ابنیه تاریخی که معرف پیشینه پر تحول آن است، طی دهها سال توانسته است سرمایه های کلان داخلی و خارجی را در بخش گردشگری جذب نمايد. اين اقدامات، اسپانیا را به یکی از کشورهای پیشتاز در عرصه صنعت توریسم مبدل ساخته و اين کشور سهم قابل توجهی از درآمد های گردشگری جهان را به خود اختصاص داده است.
وجود خيابانها، ميادين و محلات تاریخی باشکوه، کاخها و موزه ها، پارکها و باغات زیبا، کلیساها و معابد دوران قرون وسطی و قرون هجدهم و نوزدهم، همه ساله ميلیونها گردشگر خارجی را جذب شهر مادرید می نماید.
 1- خيابانها، ميادين و محلات مشهور
خیابانهای معروف: اغلب خیابانهای قدیمی شهر هویت تاریخی خود را حفظ کرده اند. نظارت دقيق شهرداری باعث شده است که اشخاص و شرکتها حق نداشته باشند نمای ظاهری ساختمانهای قدیمی را تغییر دهند و هرگونه اقدام برای مرمت و بازسازی، منحصر به فضای داخلی ساختمانهاست. در میان خيابانهای مهم شهر می توان از "بلوار کاستیانا"، " گران ویا"، " آلکالا"، " سرانو» و "امباخادورس" یاد نمود.
بلوار کاستيانا خیابانی عریض و طولانی است که ستون فقرات شهر محسوب می گردد زیرا بسیاری از خیابانها از این بلوار منشعب شده یا با آن نقطه تقاطع دارند. در امتداد بلوار کاستیانا، ورزشگاه اختصاصی باشگاه رئال مادريد موسوم به "استادیوم سانتياگو برنابئو" به چشم می خورد. همچنين مراکزی چون "ايستگاه قطار آتوچا"، "باغ سلطنتی بوتانيک"، "ميدان سيبلس"، "کاخ ارتباطات" و ... در این خیابان واقع شده اند.
خيابان گران ويا نيز خیابانی است بزرگ و زیبا که در دو طرف آن، ساختمان های بلند تاریخی دیده می شوند. اين خیابان از جمله مراکز مهم گردشگری و تجاری شهر مادرید است که به میدان معروف «پلازا اسپانیا» منتهی می گردد. پياده روهای عريض، ساختمانهای شيک و مجاورت با مرکز شهر، هتل های واقع در این خیابان را به عنوان محل اقامت مناسبی برای گردشگران خارجی درآورده است. برخی از ساختمانهای تاريخی از جمله ساختمان شرکت تلفن اسپانيا (تلفنيکا)، بانک مرکزی، کايائو سینما و کاخ مطبوعات در اين خيابان قرار دارند. برای خريداران، يک فروشگاه لوازم موسيقی بنام مادريد راک (Madrid Rock) و يک کتابفروشی مشهور بنام خانه کتاب (Casa de Libro) وجود دارد. تئاتر " لوپه دوگا" (Lope de Vega) نیز می تواند برای سرگرمی گردشگران جالب باشد.
 ميادين معروف:مهم ترین ميدانهای شهر عبارتند از: سول، سيبلس، کولون، کاستيا و ... .
ميدان سول یا " پوئرتا دل سول" (Puerta del Sol) به معنای "دروازه خورشيد"، قلب شهر مادريد محسوب می شود زيرا مردمی ترين بخش شهر و يک مرکز خرید عمومی است. وجه تسمیه اين میدان بدان سبب است که پانصد سال قبل آن، دروازه شهر ديگری در این محل قرار داشت که تصوير خورشيد روی آن نقش بسته بود. ساختمان ها، فروشگاه ها، رستوران ها، کافه ها و بارهای اطراف میدان سول در قرن نوزدهم ساخته شده اند. از جمله مهم ترین علت شهرت اين میدان، در نظر گرفته شدن آن به عنوان مرکز شبکه راههای ملی اسپانیاست. وجود يک پلاک مخصوص نصب شده در سنگفرش پياده روی ميدان در کنار ساختمان قديمی اداره پست، نشانگر مبنای فرضی مسافت راههای ملی کشور است. به عبارت ديگر، فاصله بين مادريد و هر بخش ديگر از اسپانيا، از اين محل اندازه گیری می شود. به همین دلیل به پلاک مذکور، "کیلومتر صفر" نیز گفته می شود. از دیگر ویژگی های اين میدان، تجمع جمعیت به هنگام آغاز سال نو میلادی است و معمولا زنگ ساعت بزرگ اين میدان، نویدبخش تحویل سال جديد ميلادی است.
          ميدان سيبلس (Plaza de Cibeles) اثر باشکوهی است که به دستور پادشاه "کارلوس سوم" برای نشان دادن زيبائی شهر ساخته شد. نماد سیبلس، مجسمه سفيد رنگ الهه ای است سوار بر کالسکه ای که توسط شيرها کشيده می شود. اين طرح توسط هنرمندی به نام «ونتورا رودريگز» تهیه گرديد و مجریان آن، " روبرترو ميچل" و " فرانسيسکو گوتيرز" بودند. در اطراف ميدان سیبلس برخی از مهمترين ساختمانهای تاريخی شهر قرار دارند که آن را به نمادی برجسته و افتخارآمیز برای مردم اسپانیا مبدل ساخته اند. طرفداران تيم فوتبال رئال مادريد معمولا پیروزی تیم محبوب خود را در اين ميدان جشن می گیرند.
          "ميدان کولون"، مکانی است که به پاس کشف مهم "کریستف کلمب" (Cristoba Colon) کاشف قاره آمریکا نام گذاری گردیده است. دو بنای یادبود از صحنه های اکتشاف در وسط اين ميدان به چشم می خورد. همچنين می توان مجسمه سيمانی «خواکين واکرو تورسيوس» (Joaquín Vaquero Turcios) که با کتيبه های فلاسفه و رهبران بومی سرخپوست در کنار يکی از خيابانهای مشرف به اين ميدان به نام سرانو (Serrano) مزين گرديده را مشاهده نمود. علاوه بر آن، يک مجسمه قديمی تر از خود کريستف کلمب (Cristoba Columbus) بر روی يک ستون محصور شده توسط شخصيت های تاريخی دخيل در اين پيروزی، در مجاور ميدان در خيابان کاستيانا قرار دارد. "مرکز هنرهای لا ویا" (Centro Cultural de la Villa) و "موزه موم" (Museo de Cera) در اطراف این میدان هستند.
"ميدان اسپانيا" يکی از مراکز جذب گردشگر است. برجسته ترين ويژگی اين میدان، مجسمه "ميگل سروانتس" نویسنده شهیر اسپانيايی و خالق شاهکار "دون کيشوت" است. در کنار اين مجسمه، دو قهرمان داستان او يعنی "دون کيشوت" و غلام او "سانچو پانسا" نيز به چشم مي خورد. دو آسمانخراش بزرگ بنا شده در اواسط قرن بيستم به نام های "ساختمان اسپانيا" و "برج مادريد" در اين ميدان قرار دارند.
"پلازا مايور" (Plaza Mayor) يک محل اجتماع عظیم در حوالی میدان سول است که در اواخر قرن هجدهم میلادی بنا گردیده است. اين میدانگاه باشکوه توسط عمارت های تاریخی در گرداگرد آن محصور گردیده و در مرکز آن، مجسمه ای از پادشاه " فيليپه سوم" نصب شده است. طبقه پائين عمارت ها را بارها، کافه ها و رستوران ها تشکیل می دهند. در ادوار قدیم، بازرگانان در این میدان جهت فروش کالاهای خود تجمع می کردند. زمانی که پادشاه فيليپه دوم نخستین دادگاه را در شهر مادريد تاسيس نمود، تصميم گرفت از این ميدان در فرصتهای خاص جهت انجام محاکمات و کیفر مجرمان استفاده کند. هم اکنون مردم برای خوردن و آشامیدن و تماشای برنامه های هنری که در وسط این میدان برگزار می شود، در این مکان اجتماع می کنند.
"پلازا ويا" (Plaza de Villa) نیز در اطراف میدان سول قرار دارد. در مجموع، محل آرامی است و گذشت زمان بر آن تاثیر نگذاشته است زیرا ساختمانهای قدیمی شکل اولیه خود را حفظ کرده و انسان با قدم زدن در این ميدان تصور می کند در عصر کهن زندگی می کند. پلازا ويا نيز همانند پلازا مایور توسط عمارتهای بزرگ اشرافی قرن پانزدهم تا هفدهم ميلادی، محصور می باشد. برج لوخانس (Lujanes) که يکی از قديمی ترين ساختمانهای شهر است در کنار میدان قراردارد. در مرکز اين ميدان، مجسمه يکی از فرماندهان نظامی اسپانيا به نام "آلوارو باسون" به چشم می خورد.
محلات قدیمی و تاریخی: برخی از محلات قدیمی مادرید به دلیل حفظ بافت قدیمی و تاریخی و خیابانهای سنگفرش آنها، واقعا دیدنی و جذاب است. از جمله اين محلات می توان به محلات "آستوریاس"، "اوئرتاس"، "آرگوئیس" و "چوئکا" اشاره نمود.
محله آستوریاس که از با سابقه ترین مکانهای شهر مادرید محسوب می شود، در منطقه مرکزی شهر واقع شده و از بناهای مهم آن، "کاخ سلطنتی رئال" و "خانه اپرا" است و چشم اندازهای مناظر طبیعی سرسبز آن چشم نواز است.
 محله اوئرتاسنیز در حوالی محله آستوریاس واقع شده و از جمله مکانهایی است که در آن، زندگی شبانه جریان داشته و جنب و جوش در آن، در ساعات عصر و پس از آن، افزایش می یابد. میدان "سانتا آنا" در این محله واقع شده که هنرمندان سیار در آن، به اجرای موسیقی زنده می پردازند. اطراف میدان سانتا آنا بارها و رستوران های مجللی قرار دارند که با کاشی هایی رنگین و زیبا تزیین شده و اغلب مملو از مشتری هستند.
محله آرگوئيساز جمله محلات معروف است که در منطقه مونکلوآ واقع شده و فعالیت در آن، اغلب در شبها جریان دارد. بیشتر بارها و کافه ها بعد از ساعت 21فعالیت خود را آغاز می کنند. در برخی از این کافه ها، مسابقات ورزشی مانند بیلیارد برگزار می شود و تماشاگران زیادی را به خود جلب می نماید.
 محلات «مالاسانیا» و «چوئکا» دارای خیابانهای مارپیچ و ساختمانها قدیمی با معماری قرن نوزدهم هستند. علیرغم خلوت بودن آنها در اوقات صبح، گویی شبها به محلات دیگری تبدیل می شوند زیرا در ساعات شب از شلوغ ترین بخش های شهر به حساب می آیند. در این شلوغی، همه اقشار مردم از جوان تا پیر دیده می شوند که اوقات فراغت خود را در کافه ها و بارها می گذرانند.
 2- کاخها، موزه ها و بناهای تاریخی:
مادرید را باید شهر عمارات، بناهای تاریخی و ساختمانهای مجلل قرون و اعصار گذشته نامید. اين بناها از جمله کاخهای سلطنتی باشکوه در شهر مادرید و حومه آن، در واقع حاکی از مرکزیت اين شهر طی چند قرن و انتخاب آن به عنوان پایتخت اسپانیا بوده است.
کاخهای سلطنتی:پادشاهان اسپانیا طی قرنها، کاخهای متعددی داشتند که برخی از آنها هم اکنون نیز مورد استفاده خاندان سلطنتی قرار می گیرند. این کاخها عبارتند از: کاخ رئال (در مرکز مادرید)، اقامتگاه سلطنتی سن لورنسو در ناحیه ال اسکوریال از ایالت مادرید، کاخهای ثارثوئلا و ال پاردو در 13کیلومتری شمال مادرید، کاخ آرانخوئز در پنجاه کیلومتری جنوب مادرید، کاخ لا گرانخا در روستای سن ایدلفونسو از استان سگوویا در 80کیلومتری شمال مادرید، کاخ سلطنتی ریوفریو در سگوویا و کاخ آلمودائینا در جزیره مایورکا. تا آغاز قرن بیستم، اقامتگاه اصلی پادشاهان اسپانیا در کاخ سلطنتی رئال بود اما آنها زمستانها به کاخ آرانخوئز نقل مکان می کردند. آنها معمولا تابستانهای گرم را در کاخ لا گرانخا در سلسله جبال گواداراما می گذراندند.
کاخ ثارثوئلا در قرن هفدهم ميلادی بنا به دستور پادشاه " فيليپه چهارم" در جنگل های موسوم به ال پاردو در شمال مادرید احداث گردید. اين کاخ در ابتدا يک قصر کوچک و اقامتگاه ییلاقی و تفریحی بود. پيشنهاد اولیه ساخت آن توسط دو تن از معماران سلطنتی آن روزگار به نامهای "گومز د مورا" و "کابونل" که در سبک باروک تبحر داشتند، ارائه گردید. براساس این سبک، ساختمان کاخ به شکل مستطیلی و با پوشش سنگی بنا گردید. جاذبه اصلی اين کاخ، باغ ایتالیایی با فواره های پلکانی در سه ردیف و يک باغستان و قلمستان است. این کاخ در اواخر قرن هجدهم میلادی توسط پادشاه "کارلوس چهارم" از نو ساخته شد. وی که علاقه خاصی به جمع آوری اشیاء گرانبها داشت، دستور داد پرده های زربافت قیمتی، ظروف چینی، لوسترهای عالی، مبلمان و ساعت های باشکوه را در آن نصب کردند. کاخ ثارثوئلا طی جنگ داخلی اسپانیا +34 622 33 15 22میلادی) تخریب گردید و بعدها مورد بازسازی قرار گرفت. ساختمان فعلی کاخ از سال 1962یعنی زمان ازدواج پادشاه و ملکه فعلی اسپانیا تاکنون، به عنوان اقامتگاه دائم آنها مورد استفاده قرار می گیرد. قصر ثارثوئلا علاوه بر محل سکونت پادشاه و ملکه، محل کار آنها نیز محسوب گردیده و روسای دولتهای میهمان در اين کاخ به حضور پذیرفته شده و ملاقاتها و ضیافتهای رسمی در آنجا انجام شود.
کاخ ال پاردو نیز در جنگلهای ال پاردو و نزدیک کاخ ثارثوئلا محل اقامت خانواده سلطنتی واقع شده و به عنوان کاخ وليعهد و بعضا محل اقامت روسای دولتهای میهمان در اسپانیا مورد استفاده قرار می گیرد. اين قصر، مکان بسیار باشکوهی است که آثار برجسته هنری مانند "خواب مسیح"، "مجسمه گریگوریو ارناندز" يا "باکره فرشتگان" اثر "فرانسیسکو ریسی" در آن قرار دارند.
کاخ سلطنتی رئال يکی از شاهکارهای معماری اسپانیاست که به دستور پادشاه "فيليپه پنجم" طی سالهای 1738تا 1770براساس طراحی یک معمار ایتالیایی به نام «ساباتينی» بنا گردید. اين اقامتگاه سلطنتی،مجموعه ای عالی از نقاشی های هنرمندان شهیر اسپانیا، مجسمه، مبلمان، پرده های نفیس، ظروف بلورين، ظروف طلا و نقره، مدالها، ظروف چينی و سازهای موسيقی را در خود جای داده است. اتاقهای اين کاخ توسط "گاسپارينی" از معماران معروف تزئین گرديده است.
 
 موزه ها
 
 در شهر مادرید دهها موزه وجود دارد. مهم ترین اين موزه ها عبارتند از: موزه پرادو، موزه ملی هنر ملکه صوفيا، موزه تیسن بورنمیسزا، موزه پست و تلگراف، موزه صومعه سلطنتی پابرهنگان، موزه ملی هنرهای زیبا، موزه موم، موزه راه آهن، موزه علوم و تکنولوژی، موزه آمریکا، موزه آکادمی سلطنتی، موزه موتورهای آنخل نیئتو، موزه لازارو گالدئانو و موزه ایزکیئردا پاسکوآل.
 موزه پرادو
 موزه "پرادو" یکی از گالری های هنری مهم دنیاست که در سال 1819بنا به دستور پادشاه "کارلوس سوم"، توسط "خوآن ویانوئوا" ساخته شد. در این موزه، آثار ارزشمند نقاشان شهیر اسپانیا نظیر "گویا"، "ولاسکس"، "موریو"، "زورباران"، "ال گرکو"، "ریورا"، "تیتان" و ... نمایش داده می شود. از جمله این آثار می توان از مجموعه های مربوط به هنرهای تجسمی و تزئینی "گنج دلفین" نام برد. در این موزه همچنین مجسمه هایی وجود دارند که معرف هنر کلاسیک مجسمه سازی یونانی و رومی هستند. کافه، کتابفروشی، سوغات فروشی، اتاق کنفرانس و کتابخانه مرجع از ديگر بخشهای این موزه جالب هستند.
 موزه ملکه صوفيا
 موزه ملی هنر "ملکه صوفيا" نمایشگر هنرهای مدرن هنرمندان مشهور قرن بیستم میلادی مانند "پیکاسو"، "دالی"، "تاپیئس"، "چی ییدا"، "میرو"، "گریس"، "باکون" و ... است. این موزه نیز دارای کتابخانه، مرکز تحقیقات، کتابفروشی، کافه، سوغات فروشی و رستوران است.
 موزه تیسن بورنمیسزا
موزه "تیسن بورنمیسزا"، از جمله موزه های باشکوه مادرید است که ساختمان آن به نام کاخ "ويا ارموسا" متعلق به خانواده تیسن بورنمیسزا بود. این خانواده طی سالیان متمادی با جمع آوری اشیاء تاریخی مربوط به قرون 13تا 20میلادی، یکی از بهترین مجموعه های ارزشمند خصوصی جهان را بوجود آوردند. دولت اسپانیا در سال 1993کاخ ویا ارموسا و اشیاء تاریخی آن را از خانواده مذکور به بهای 350میلیون دلار خریداری کرد و آن را به یکی از گالری های شگفت انگیز هنری تبدیل نمود. در این موزه شاهکارهای نقاشان بزرگی چون "پيکاسو"، "وان دیک"، "کاراواجیو"، "روبنس"، "ون گوک"، "گائوگین"، "ماتیسه" و "کاندین اسکای" به چشم می خورد.
 موزه پست و تلگراف
موزه پست و تلگراف يا "کاخ ارتباطات" مقر اداره پست مادرید است که معماری ساختمان آن، گلچينی است از سبک های دوران استيلای رومی ها، آلمانی ها و همچنین مقطع رنساس در اسپانیا همراه با سبکهای هنری فرانسه، آسمانخراشهای آمريکا و ... . این موزه توسعه سيستم ارتباطات اسپانيا که با خدمات پستی قرن هجدهم آغاز می شود و با واقعيتهای پيچيده امروزی تکمیل می شود را نیز به نمایش می گذارد. بخشهايی از اين موزه، تحول تلگراف و تلفن و فناوری جديد ارتباطی و همچنين نمونه های تاريخی جابجايی پستچی ها و تجهيزات و مدل ماهواره اسپانيا به نام "هیسپاست" (Hispasat) را نشان می دهد. همچنین مجموعه های عالی از تمبرهای داخلی و خارجی از سال 1850به بعد، جالب توجه می باشد.
 ساير اماكن ديدني مادريد
صومعه سلطنتی " پابرهنگان" مربوط به قرن شانزدهم میلادی است که در آن روزگار، محل سکونت جماعتی مسیحی از راهبه های "فرانسيسکن" عضو انجمن " کلارای مقدس" بود. این صومعه از سال 1960به عنوان يک موزه جذاب بر روی بازدیدکنندگان گشوده شد و توانست جايزه " موزه برگزيده شورای اروپا" در سال 1987را تصاحب نماید. موزه صومعه سلطنتی پابرهنگان مجموعه ای مهم از نقاشی ها، مجسمه ها، پرده ها و اشياء زیبای فلزی اهدايی به اين مرکز طی دوره سلطنت "کارلوس اول" و "فليپه دوم" را در خود جای داده است. مهم ترين بخشها، شامل آثار "زورباران"، "روبنس" و "تيتيان" نقاشان بزرگ اسپانیایی، سنگ قبر "امپراتريس ماريا"، مجسمه های "خوان د منا" و مقبره مرمری "لئونی" است.
کاخ " گاويريا" (Gaviria) در واقع مجلس مشاوره طبقه اشراف مادريد در اواسط قرن نوزدهم بوده است. اين عمارت زیبا که هم اکنون به صورت يک باشگاه موسيقی مجلل درآمده، در سال 1846بنا به سفارش يک بانکدار معروف اسپانیایی به نام مانوئل گاويريا (Manuel Gaviria) توسط يک معمار ایتالیایی به سبک دوره رنسانس ساخته شد. متاسفانه فروشگاهها و بارهای قدیمی و رنگ و رو رفته مرکز شهر و خيابانهای شلوغ، از شکوه نمای بیرونی اين عمارت قدیمی کاسته است.
خانه نانوايی (Casa de la Panaderia) اولین عمارت داخل پلازا مايور و به عنوان الگویی برای سایر بناهای گرداگرد اين ميدان است. بخش تحتانی اين عمارت بصورت دالانهایی گنبدی شکل زیبایی است که به مردم امکان دسترسی به ميدان و بازار روز از خيابان اصلی را می دهد. عمارت خانه نانوایی در سال 1617ميلادی به عنوان اتحاديه نانوايان ساخته شد که ابتدائا دارای نقش و نگار بود ولی آنگونه که از ظاهر آن پيداست، بعدها دچار حريق شده و تخريب گرديد. در دهه 1980ميلادی، يک نقاش معروف اسپانيايی به نام «کارلوس فرانکو» (Carlos franco) مامور بازسازی اين بنا گردید و تصاوير تمثيلی زمان و جدول ساعات روز را بر روی آن ترسیم نمود. اين عمارت معمولا ميزبان نمايشگاههای هنری جذاب درباره شهر مادريد است.
ميدان گاوبازی شهر مادرید موسوم به "لاس ونتاس" (Las Ventas)، در خیابان "آلکالا" واقع شده است. ساختمان باشکوه ميدان گاوبازی به سبک معماری مراکز گردهمایی روم باستان ساخته شده است. این ساختمان بسیار زیبا با استفاده از خشت و سرامیک قرمز تزئین گردیده است. میدان گاوبازی لاس ونتاس توسط "خوزه اسپلیوس" (Jose Espelius) و "مون موناستریو" (Mun Monasterio) طراحی شده و کار ساخت آن در سال 1929پایان پذیرفت، گرچه اين مجموعه رسما در سال 1931افتتاح گردید. در این مجموعه، اغلب شبها بويژه پایان هفته مسابقات رسمی گاوبازی انجام می شود و گاوبازان مشهور اسپانیایی و آمریکای لاتینی به شکل حیرت آوری با گاوها به جدا پرداخته و صحنه های نبرد و غلبه انسان ماقبل تاریخ در برابر طبیعت و حیوانات وحشی و چگونگی شکار را به نمایش گذاشته می گذارند.
          ايستگاه قطار آتوچا يک بنای بزرگ شيشه ای - فولادی است. اين ايستگاه راه آهن قديمی در سال 1892توسط يک معمار ايالت باسک اسپانیا به نام «ريکاردو ولاسکی بوسکو» (Ricardo Velázquez Bosco) برای خانواده روسشيلد (يک خانواده اشرافی يهودی) که امر توسعه راههای آهن تحت کنترل آنها بود، ساخته شد. در داخل اين بنا و در زیر سقف شيشه ای آن، می توان شاهد گياهان مختلف حاره ای بود که آن را همچون يک باغ زيبا ساخته است. وجود مجسمه های متعدد در تالار منتهی به ايستگاه جديد نيز نمايشگاهی دائم از مجسمه های قدیمی را به ذهن متبادر می سازد. ايستگاه آتوچا هم اکنون به عنوان يکی از دو ایستگاه اصلی قطار مادريد محسوب می شود. ایستگاه دیگر، "چامارتین" نام دارد که سبک زیبایی از معماری مدرن در آن بکار رفته و به نوبه خود، دیدنی است.
 دروازه اروپا يا برجهای کا. ای. او (Torres KIO)، دو بنای مرتفع واقع در میدان کاستیا در شمال مادرید است که شکل معماری آن به دلیل انحنای زاويه عمودی آنها، جالب توجه است، به گونه ای که گویی دو برج در حال سقوط هستند. هر یک از این برجها که به عنوان مظهری از مادرید جديد شناخته شده، دارای 27طبقه است. نام رسمی آن، «دروازه اروپا» (Puerta de Europa) است، گرچه بدلیل احداث آنها توسط گروه سرمايه گذاری کويتی KIO، آنها را «برجهای کا. اي. او» نیز می نامند. گروه KIOدر سال 1996کار ساخت اين برجها را با همکاری گروه بانکی «کاخا مادريد» (Caja Madrid) به پايان رساند. دو معمار معروف آمريکايی به نام های "فيليپ جانسون" (PhilipJohnson) و "جان بورگی" (John Burgee) طراحی اين برجها را با انگیزه اولیه احداث "موسسه فضايی اسپانیا" انجام دادند، گرچه بعدها واحدهای آن، در اختیار دفاتر شرکتها و موسسات تجاری و صنعتی، بانکها، بیمه ها و ... قرار گرفت. لازم به ذکر است که دو معمار مذکور بخاطر طراحی برج مشهور AT & Tدر شهر نيويورک آمريکا، از شهرت زيادی برخوردار هستند.
 
 پارکها، باغات و مراکز تفریحی معروف
 
شهر مادرید با 43پارک ، رويهمرفته دارای 33میلیون متر مربع فضای سبز است. هر یک از اين پارک ها سبک تاریخی خاص خود را دارد. از معروف ترین این پارک ها، "رتیرو" و "کاسا د کامپو" هستند که ریه های شهر مادرید به حساب می آیند. در اینجا به توصيف برخی از پارکها، باغات و مراکز تفریحی مهم مادريد می پردازیم:
 باغ بوتانيک:
در این باغ با قدمتی بیش از 210سال، مجموعا سه هزار گونه متنوع گیاهی از پنج قاره جهان شامل گونه های دارویی، معطر و گياهان دارای ميوه و مجموعه ای از گلهای رز وجود دارد. همچنين يک گلخانه مرکب از گياهان حاره ای، نيمه حاره ای و بيابانی در آن به چشم می خورد.
 پارک رتيرو (Retiro):
پارک بسيار بزرگی با مساحت 118هکتار است که در قرن هفدهم ميلادی به عنوان يک پارک سلطنتی احداث گردید و تا سال 1868منحصر به طبقه اشراف شهر مادرید بود ولی از اين زمان به بعد، مردم عادی نيز اجازه استفاده از آن را يافتند. اين پارک دارای ورودی های متعدد است ولی درب جنوبی آن از کنار دروازه آلکالا که يکی از بناهای زيبای شهر مادريد مربوط به قرن نوزدهم است، معروف تر است. در این پارک يک درياچه بزرگ وجود دارد که می توان بر روی آن قایقرانی کرد. از دیگر ویژگی های اين پارک، وجود سه گالری هنری به اسامی "خانه گاوها" (Casa de Vacas)، "کاخ شیشه" (Palacio de Cristal) و "کاخ ولاسکز" (Palacio de Velásquez) است. پارک رتیرو بدليل وجود فضای سبز وسيع و امکانات تفريحی و سرگرمی گوناگون، در پايان هفته و ایام تعطیل مملو از جمعیت و هنرمندان مختلف از جمله شعبده بازان، نقاشان، آوازخوانان، عروسک گردانان و طالع بینان است.
 کاخشيشه(Palacio de Cristal):
گلخانه ای است که در پارک رتیرو واقع شده است. این گلخانه در سال 1887ميلادی به عنوان مرکز برپایی نمایشگاهی از نمونه گلهای مجمع الجزایر فیلیپین (مستعمره سابق اسپانیا) تاسیس گردید. کاخ شیشه يک طرح جذاب شيشه ای- فولادی است و هم اکنون به عنوان محل برگزاری نمايشگاههای هنرهای معاصر که معمولا توسط موزه هنری "ملکه صوفيا" برگزار می شود، شناخته شده است.
 کاسا د کامپو (Casa de Campo):
بزرگترين پارک و فضای سبز پایتخت است که هزاران نفر از مردم را در روزهای آفتابی به خود جذب می کند. اين پارک نزديکترين پارک به بسیاری از آنهايی است که می خواهند يک روز تعطیل به یادماندنی را در يک منطقه ييلاقی بگذرانند. برای سرگرمی می توان از باغ وحش، آکواريوم، فضای سبز زيبا، درياچه قابل قایقرانی و اتومبيل تفريحی برقی استفاده نمود.
 پارک خوان کارلوس اول:
اين پارک عظيم با 220هکتار مساحت، بدون تردید يکی از بزرگترين پارکهای اروپا محسوب می شود که در آن، همه چيز در مقياس بزرگ طراحی شده است. پارک دارای خيابان های عریض است و در طول يک کيلومتر از فضای آن، می توان درختان زيتون فراوانی را مشاهده نمود. يک رودخانه مصنوعی به طول دو کيلومتر در اين پارک کشيده شده که می توان با قايقهای کوچک بر آن قايقرانی نمود. پر جاذبه ترین قسمت اين پارک، استادیومی است که در ماههای ژوئن تا سپتامبر (خرداد تا شهریور) هر شب راس ساعت 22/30در آن، نمايشی از رقص فواره های آب بهمراه موسيقی و نور برگزار می شود. از دیگر جاذبه های آن، وجود قطار تفريحی زيبایی است که با استفاده از آنها، می توان در بخشهای اصلی پارک به گشت و گذار پرداخت.
 پارک غرب (Parque de Oeste):
يک پارک عمومی در بخش مرکزی شهر و نزديک بناهای تاريخی است. در این پارک انواع مختلفی از گياهان و مجسمه های تاريخی دیده می شود. از برجسته ترين بخشهای اين پارک، باغ رز (Rosaleda) است که همه ساله در آن، رقابت بين المللی گل رز برگزار می گردد. وجود مدرسه ملی سراميک و معبد داوود (Templo de Debod) نيز از ويژگی های پارک غرب است.
 پارک کاپريچو (Parque el Capricho):
این پارک که در گوشه شرقی شهر قرار دارد، در واقع منزل يکی از خانواده های اشرافی اسپانیا مربوط به قرن هجدهم ميلادی است. نقاشی های «گويا» (Goya) نقاش نامدار اسپانيايی بر روی ديوارهای بنای اصلی و ديگر عمارتهای قابل بازدید، کازينو، کليسای کوچک و خانه زنان سالمند به چشم می خورد. جنگلهای صنوبر و پياده روهايی که در طرفين آن درختان کهنسال چندصد ساله دیده می شود، از مناظر دلپذير این پارک است.
 باغات اردوی مورو (Jardines del Campo del Moro):
موروها اصطلاحا به اعراب مسلمانی گفته می شود که در قرن هشتم میلادی از طريق شمال آفریقا و تنگه جبل الطارق قدم به خاک اسپانیا گذاشته و قرنها بر این کشور حکمروایی کردند. از آنجا که پارک مذکور در محل يک قلعه نظامی بجا مانده از دوران حکومت اعراب واقع شده که در عهد قدیم، سربازان مسلمان در آن آرايش نظامی می گرفتند، به "کامپو د مورو" یا اردوی مسلمانان شهرت یافته است. با اینکه اغلب درختان کهنسال این باغ از بین رفته اما هنوز درختان بلند و عظيم الجثه زیادی مانند کاج و بلوط در آن وجود دارند که به همراه چمنزار زیبا، منظره دل انگیزی را ترسیم می نماید.
 پارک آتراکسيون:
يک شهر بازی مفرح برای سرگرمی خانواده ها بويژه بچه هاست و در آن، امکانات و بازیهای زیادی همچون قایق سواری، تئاتر عروسکی، خانه وحشت و ... وجود دارد. پارک آتراکسیون به شش منطقه جالب شامل: طبیعت (Naturaleza)، دوره ماشینی (Maquinismo)، آرامش (Tranquilidad)، اطفال (Infantil)، خیابان بزرگ (Gran Avenida) و جهان مجازی (Trispace Virtual) تقسیم می شود. برخی از امکانات تفریحی آن مانند سریع السیر (Rapids)، سکوی پرتاب (Launch Pad)، آبراهها (Fiords)، توپ بازی (Top Spin) و جهان خیالی (Fantasy) از جاذبه بیشتری برخوردار است. همچنین برگزاری برنامه های موسیقی توسط هنرپیشگان سیار و وجود اماکنی برای صرف غذا از دیگر بخشهای جالب اين پارک است.
 
معابد و کليساهای کاتولیک
 
اگر بخواهیم واقعا کلیساها و مراکز کاتولیک مادرید را فهرست نمائیم، به سادگی امکان پذیر نیست. این مراکز به دلیل تعدد و همچنین ساختارهای بعضا منحصر بفرد، اماکن جالبی برای گردشگران داخلی و خارجی هستند. در اینجا صرفا برخی از مهم ترین آنها را مورد بررسی قرار می دهیم:
 کليسای جامع آلمودنا (Catedral de la Almudena): این کلیسا که به عنوان کليسای جامع شهر مادريد محسوب می شود، صد سال قدمت دارد. نام آلمودنا از آن جهت بر این کلیسا نهاده شد که کلیسا در محل خانه ای بنا گردیده که اعراب از قرنها پیش به آن، "آلمودنا" می گفتند. نمای بيرونی ساختمان کليسا نمونه ای از گلچين طرحهای قرن نوزدهم است. دربهای کلیسا برنزی بوده و تصويری از يک بانوی پاکدامن بر روی درب اصلی نقش بسته است. این تصویر به عنوان فرشته نگهبان مادريد شهرت دارد. طبق يک افسانه، شمایل اين بانو قبل از احداث کلیسا، در این محل دیده شده است. فضای داخل کلیسای آلمودنا بسیار درخشان و پرنور است و در دیوارها و سقف داخل کلیسا به صورت رنگارنگی آینه کاری شده است.
 کليسای سن خرونيمو:کليسايی است که عموم مردم به آن «لوس خرونيموس» (Los Jerónimos) می گويند. اين مکان مناسبت های تاريخی زيادی دارد. پادشاهان و ملکه های اسپانیامعمولا به اينجا پناه می آوردند،گرچه مجالس قانونگذاری اسپانيا به آن اعتقادی نداشتند.پادشاه "آلفونسوی هشتم"در این مکان ازدواج کرد و پادشاه فعلی اسپانيا یعنی "خوان کارلوس اول"در همين ساختمان به عنوان پادشاه معرفی گرديد. تاريخ اين کليسا به قرن شانزدهم ميلادی بر می گردد اما چندين بار مورد بازسازی قرار گرفته است. در حال حاضر،تنها چند طرح بيرونی آن از ادوار قديم برجای مانده است. در داخل کليسا، نقاشی های جالبی از نقاشان مشهوریمانند «کاردوچو» (Carducho) و «خوزه مندس» (Jose Mendez) به همراه مجسمه های ارزشمندی چون مجسمه به صليب کشيده شدن حضرت عيسی مسيح (ع) و حواريون ايشان مربوط به قرن هجدهممیلادیو آینه کاری های زيبا به چشم می خورد.
 معبد سن آنتونيو د لا فلوريدا (معبد گويا):در سال 1798، "گویا" (Goya) نقاش نامدار اسپانيايی روی سقف گنبدی آن با آبرنگ نقاشی کرد که اين اثر اصيل و پرمعنا به نام «معجزه سن آنتونيو د پاوآ» (San Antonio de PaduaMilagro de)، يکی از مهم ترين آثار وی محسوب می شود. اين کليسای کوچک نمونه ای ساده و زيبا از طرحهای نئوکلاسيک قرن هجدهم میلادی است و مدفن هنرمندان برجسته اسپانیایی است. بمنظور حفاظت از اين نقاشی، در سال 1928يک کليسای کوچک مشابه در جنب اين کليسا ساخته شد و مراسم عشایر بانی هم اکنون در آنجا انجام می شود.
 مقبره داوود (Templo de Debod):اين مقبره کوچک به تاریخ سرزمین مصر در قرن دوم قبل از ميلاد مسيح مربوط می شود. مقبره داوود که باطرحهای جذاب، کتیبه های مذهبی و هيروگليف تزئین گردیده، در سال 1970از جانب دولت مصر به اسپانيا اهداء گردید. اهداء این مقبره بخاطر قدردانی از همکاری اسپانيا در حفظ يادگارهای تاريخی طی احداث سد اسوان مصر صورت پذیرفت. مقبره داوود در محل يک پارک آرام و دلپذير در مرکز شهر مادرید قرار دارد.
 صومعه سلطنتی انکانارسيون (Real Monasterio de la Encarnación):از مناظر برجسته در اين صومعه، محل سرايندگان آواز کر، ايوان اصلی، قبر برنزی و مرمری، نقاشی های مربوط به خاندان سلطنتی بوربون (پادشاه کنونی اسپانيا) و گچ بری های کليسای کوچک آن است. این معبد بخاطر معجزه ای که هر 28ژوئيه (6مرداد) در اين مکان اتفاق می افتد، شهرت دارد. همه ساله در این روز خون منجمد «پانتالئون مقدس» (Saint Panthaleon) که در يک محفظه کوچک نگهداری می شود، بصورت مايع در می آيد. اين ساختمان يک نمونه خوب از سبک معماری عجيب و غريب ماقبل «هررا» (از معماران قرن هجدهم اسپانيا) است.
 
منابع و مآخذ:
 دایره المعارف اینترنتی ویکی پدیا www.wikipedia.com
وبسایت اطلاعات توریستی مادرید www.gomadrid.com
قسمت مسافرت وبسایت یاهو www.travel.yahoo.com
وبسایت مجله اولا! (سلام) www.hola.com
وبسایت میرادور (چشم انداز) www.miradorvr.com
وبسایت همه چیزدرباره اسپانیا .com2000 WWW.red
وبسایت میدان گاوبازی لاس ونتاس www.las-ventas.com
وبسایت دانشگاه کمپلوتنسه مادرید www.ucm.es
وبسایت دروازه مادرید www.puertademadrid.com
وبسایت شهرداری مادرید www.munimadrid.es
وبسایت میراث ملی اسپانیا www.patrimonionacional.es
Share by: